Επαγγελματική αποκατάσταση στη Γερμανία

Ο κύριος Παχάκης, μεταφραστής επαγγελματικός σύμβουλος χρόνια τώρα στη Γερμανία μας λέει…
…”Είναι ευλογία να έχεις την ευκαιρία και την δυνατότητα επιλογής μεταξύ δύο συστημάτων, αλλά είναι κατάρα το να μην αξιοποιείς καμία απ΄ αυτές. Δυστυχώς έχουμε πάρα πολλά Ελληνόπουλα στην δεύτερη κατηγορία.”
Σας μεταφέρουμε χρήσιμες πληροφορίες από ανθρώπους που γνωρίζουν εμπειρικά, επαγγελματικά και με κατανόηση στο τρόπο λειτουργίας της Γερμανίας και τις διαφορές με την Ελλάδα.
Ένας εύκολα κατανοητός οδηγός, για τα πρώτα βήματά σας στη Γερμανία και κατά την αναζήτηση για επαγγελματική αποκατάσταση.
1. ΓΕΝΙΚΑ
Η Γερμανία προσφέρει πάμπολλες ευκαιρίες καλής αποκατάστασης, χωρίς να χρειάζεται ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Απαιτείται μόνο όρεξη για μάθηση επαγγέλματος και δουλειά. Εδώ ένας τεχνίτης, π.χ. μηχατρονικός εργοστασίου μέσης εκπαίδευσης κερδίζει περισσότερα από έναν ακαδημαϊκό θεωρητικής κατεύθυνσης, π.χ. κοινωνικό λειτουργό και δεν χρειάζεται να σπουδάσει αλλά μόνο να τελειώσει την επαγγελματική του εκπαίδευση στην επιχείρηση και παράλληλα την Επαγγελματική Σχολή.
Το κυρίως πρόβλημα, τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους γονείς, είναι η μη γνώση του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος. Επίσης η μη επαρκής γνώση της γερμανικής γλώσσας για τους νεοφερμένους αλλά και για τους (υπερ)γκετοποιημένους αλλοδαπούς αποτελεί το δεύτερο μεγάλο εμπόδιο.
2. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Η μεγάλη διαφορά των δύο συστημάτων είναι στον θέμα του επαγγελματικού προσανατολισμού.
Στην Γερμανία συνήθως γίνεται ήδη στα σχολεία και στις τάξεις 8-10. Υπάρχουν υπηρεσίες που προσπαθούν μαζί με τα παιδιά να βρουν τις κλίσεις τους και να τους δείξουν πιθανούς και δυνατούς δρόμους αποκατάστασης.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ουσιαστικός επαγγελματικός προσανατολισμός. Εκτός από ορισμένα “σίγουρα” επαγγέλματα, π.χ. γιατρούς, για την μεγάλη πλειονότητα ισχύουν τα εξής: Περνάμε κάπου και όταν τελειώσουμε κοιτάμε να αξιοποιήσουμε κάπως το πτυχίο που πήραμε, για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι μας και τα χρήματα που ξοδεύτηκαν. Δηλαδή προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τον κόσμο στα δικά μας δεδομένα, πράγμα που είναι πολύπιο δύσκολο.
Θέσεις εργασίας όμως δημιουργούνται μόνο εκεί που υπάρχει ανάγκη της αγοράς. Υπάρχουν τόσα πανέμορφα επαγγέλματα, αλλά αν δεν τα χρειάζεται η αγορά εργασίας δεν θα μου εξασφαλίσουν τα του ζειν … και επομένως θα έχω πρόβλημα επιβίωσης.
Η μεγαλύτερη άγνοια στα ελληνόπουλα αλλά και στους γονείς τους υπάρχει για τις δυνατότητες του γερμανικού συστήματος επαγγελματικής αποκατάστασης και στο ότι εδώ οι μαθητευόμενοι πληρώνονται (από το 2020) από την πρώτη μέρα με μηνιαίο μισθό τουλάχιστον 500.- € καθαρά, στις πιο πολλές περιπτώσεις άνω των 700 – 800.- €, ακόμα και 1000 €, με 14 μισθούς ετησίως, πράγμα που αποτελεί για πολλές οικογένειες μεγάλη οικονομική ελάφρυνση, αφού τα παιδιά γίνονται αυτόνομα από την πρώτη στιγμή και σε μικρή σχετικά ηλικία, καλύπτοντας τα δικά τους έξοδα.
Το μεγαλύτερο λάθος των παιδιών είναι ότι δεν γνωρίζουν τις προοπτικές αποκατάστασης, ενώ αυτές υπάρχουν σωρηδόν και η άγνοια των γονέων για τις εδώ δυνατότητες. Τέλος λόγω αγνοίας, γλώσσας αλλά και κοινωνικού περιβάλλοντος, δεν πηγαίνουν σε γερμανικές υπηρεσίες (BIZ, JMD) να ενημερωθούν και να βοηθηθούν και ακούνε αυτά που λέγονται στα καφενεία, με το ανάλογο φυσικά αποτέλεσμα.
3. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μπορούν να κάνουν εδώ στο τόπο που ζούνε έγκαιρα τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό και μετά να αποφασίσουν ανάλογα για τυχόν σπουδές σε Ελλάδα ή Γερμανία, ή κλασσική επαγγελματική μέση ή ανώτερη εκπαίδευση. Ο προσανατολισμός δεν έχει να κάνει με την χώρα που ζούμε αλλά με την πρώτη ανίχνευση στον εργασιακό χώρο σε διάφορους κλάδους επαγγελμάτων. Φυσικά απαιτούνται συνήθως οι ελάχιστες γνώσεις γερμανικής επιπέδου Β1.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα για τα παιδιά του Λυκείου είναι ότι δεν μαθαίνουν στο Λύκειο τόσα γερμανικά, ώστε να είναι αυτονόητο, ότι μπορούν να σπουδάσουν άμεσα σε γερμανικό ΤΕΙ/ΑΕΙ και πρέπει να προγραμματίσουν τουλάχιστον έναν ενδιάμεσο χρόνο προς εκμάθηση της γλώσσας, ενώ ταυτόχρονα να καλύψουν και τις δαπάνες αυτές που είναι σχετικά υψηλές. Τα γερμανικά που μαθαίνουν είναι συνήθως παιδαριώδη και δεν αναποκρίνονται επ΄ ουδενί στις απαιτούμενες περιστάσεις. Εκτός αυτού λείπει και η γνώση του τριτοβάθμιου γερμανικού περιβάλλοντος σπουδών, που έπρεπε να γνωρίζουν πολύ καλά ήδη από την πρώτη ή το αργότερο από τα μέσα της δευτέρας Λυκείου, ώστε μπορέσουν να προσαρμοστούν ανάλογα κάνοντας έγκαιρα την επιλογή τους.
Με την ευγενική παραχώρηση του κ. Παναγιώτη Παχάκη, συγγραφέα του άρθου. Ευχαριστούμε.
Μείνετε υγιείς!
Bleib gesund!
Μοιραστείτε το άρθρο! / Share this!
→ ΓΙΝΕ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ
Eυχαριστούμε για τη συνεισφορά